پیشینه تحقیق و مبانی نظری تاریخچه تلفن همراه

تاریخچه تلفن همراه تاریخچه تلفن همراه در جهان برای رسیدن به تاریخچه نسبتا جامعی از تلاش‌های مخترعان تلفن همراه باید از سال ۱۹۰۸ شروع کنیم . در آن زمان شخصی به نام « ناتان استابلفیلد »، اختراعی را ثبت کرد که چیزی بیشتر از گوشی بدون سیم ( وایرلس ) با برد کوتاه نبود . در سال ۱۹۱۰ « لارس ماگنوس اریکسون »، تلفنی را در اتوموبیلش نصب کرد که البته کارکردی مثل یک تلفن موبایل نداشت ، او هر بار که در جایی متوقف می‌شد ، می‌توانست با یک جفت سیم بلند ، تلفن اتوموبیلش را به شبکه محلی تلفن متصل کند و تماس تلفنی برقرار کند ! اما بعد از آن ، دوره تلفن‌های رادیویی آغاز شد . نخستین بار در سال ۱۹۲۶  مسافران درجه اول ترن‌هایی که بین برلین و هامبورگ طی مسیر می‌کردند ، می‌توانستند از فناوری تلفن‌های رادیویی استفاده کنند . در همین زمان خطوط هوایی مسافربری هم از همین فناوری برای مقاصد امنیتی بهره گرفتند . در طی جنگ جهانی دوم فناوری تلفن‌های رادیویی در مقیاس گسترده در تانک‌های آلمانی مورد استفاده قرار گرفت . بعد از اتمام جنگ جهانی دوم ، پلیس آلمان از همین فناوری ارتباطی تانک‌ها استفاده کرده و خودروهای گشتی‌اش را مجهز به تلفن رادیویی کرد . در سال‌های نخست دهه ۴۰ ، شرکت موتورلا ، موفق شد ، تلفن رادیویی با قابلیت برقراری ارتباط دو طرفه بسازد که می‌توانست در یک کوله‌پشتی قرار بگیرد ، این شرکت سپس واکی - تاکی ساخت و بعد از آن هم موفق به ساخت تلفن رادیویی‌ای شد که گرچه اندازه‌ای به اندازه بازوی یک انسان داشت ، اما می‌توانست در دست گرفته شود و حمل شود ، این تلفن رادیویی کارکرد نظامی پیدا کرد و نام هندی تاکی Handie - Talkie را بر آن گذاشتند . در سال ۱۹۴۶ دو مهندس روس به نام شاپیرو و زاهاروچنکو ، موفق شدند که تلفن رادیویی بسازند که می‌توانست از فاصله بیست کلیومتری به شبکه محلی تلفن متصل شود . سال ۱۹۴۷ سالی بود که مهندسان شرکت Bell برای نخستین بار فناوری ارتباطی شبکه سلولی را پیشنهاد کردند . در این فناوری هر شبکه رادیویی به تعدادی « سلول » تقسیم می‌شود . هر سلول یک شش ضلعی است که آنتنی در هر رأس قرار می‌گیرد . هر آنتن هم می‌تواند از سه جهت امواج را دریافت و پخش کند . البته این ایده تا سال‌های دهه ۶۰ عملا به مرحله عمل نرسید . در سال ۱۹۵۶ نخستین سیستم تمام خودکار تلفن موبایل موسوم به  MTA توسط شرکت اریسکون به صورت تجاری در سوئد عرضه شد . اما تلفنی که آنها در اختیار کاربران قرار می‌دادند ، بسیار سنگین بود و ۴۰ کیلوگرم وزن داشت ، اما در سال ۱۹۶۵ ، وزن این تلفن‌های رادیویی با استفاده از ترانزیستور به ۹ کیلوگرم رسید . البته کاربران این فناوری تا سال ۱۹۸۳ ، یعنی زمانی که استفاده از آن متوقف شد ، هرگز از ۶۰۰ نفر تجاوز نکرد . گرچه با این سیستم هر دارنده تلفن ، می‌توانست به